Suzanne Collins - "Gregor i Przepowiednia Zagłady"

Tytuł: Gregor i Przepowiednia Zagłady
Autor: Suzanne Collins
Cykl: Kroniki Podziemia, tom 2.
Tłumaczenie: Dorota Dziewońska
Liczba stron: 336
Wydawnictwo: IUVI
Rok wydania: 2015

  Od wydarzeń opisanych w pierwszym tomie minęło kilka miesięcy. Gregor poprzysiągł sobie, że więcej nie wróci do Podziemia. Jednak jego mieszkańcy mają inne plany. Porywają najmłodszą siostrę Gregora Botkę, tuż sprzed nosa chłopca, a ten by ją odzyskać, musi znów wyruszyć do Podziemia. Tam okazuje się, że całemu zamieszaniu z porwaniem Botki winna jest Przepowiednia Zagłady. Według jej słów Gregor musi znów wyruszyć w misję by uratować całe Podziemie przed białym szczurem, który według legend pojawia się raz na kilka wieków, ma stać się królem zębaczy i zawładnąć wszystkim. W dodatku kolejna misja będzie jeszcze bardziej niebezpieczna niż poprzednia. Czy Gregor da sobie radę? 

  Po przeczytaniu pierwszego tomu "Gregor i Niedokończona Przepowiednia", nie mogłam doczekać się gdy sięgnę po kolejną część. Pierwsza książka była pełną humoru przygodą, którą czytało się szybko, lekko i naprawdę przyjemnie. "Gregor i Przepowiednia Zagłady" okazała się nieco inna. Ta część była bardziej ponura i mroczniejsza. Przypominało mi to trochę zmianę jak w serii o Harrym Potterze - podczas gdy dwa pierwsze tomy były bardziej radosne i zabawne, części od piątej do siódmej miały już zupełnie inny klimat.

  Z jednej strony, po wydarzeniach z końca "Niedokończonej Przepowiedni" trudno się dziwić zmianom, mimo to uważam, że przydałaby się odrobina humoru, bo właśnie tego zabrakło mi w tej części.
  Książka choć nie wciągnęła mnie tak bardzo jak pierwszy tom, ta także nie obyła się bez ciekawej wyprawy, tajemniczej przepowiedni i ogromnego niebezpieczeństwa, które wspólnie sprawiają, że świetnie się czyta. Niestety spora część tej wyprawy odbyła się na wodzie, co szczerze mówiąc średnio przypadło mi do gustu, bo zazwyczaj takie wyprawy w książkach mnie nudzą. A wszystko przez to, że praktycznie zawsze wtedy pojawiają się żarłoczne ryby albo wielkie ośmiornice lub kałamarnice, które próbują porwać podróżnych i zatopić statek. Tu było podobnie co odrobinę mnie zniechęciło. W dodatku na statkach bohaterowie niewiele mają do roboty i zazwyczaj narzekają, kłócą się i głowią nad tym, co czeka na nich u kresu podróży. Mimo to, wraz z bohaterami dzielnie brnęłam dalej. Na szczęście było warto, ponieważ dalsza część opowieści znów wciąga i prowadzi do zaskakującego zakończenia.
  Tak jak wspomniałam wcześniej, książka "Gregor i Przepowiednia Zagłady" jest bardziej mroczna i ponura, sporo jest w niej smutku. Choć w ostatnich stronach pojawia się trochę radości, jest ona dość nikła i po skończeniu książki pozostała mi jakaś melancholia. Zżyłam się z bohaterami i tym smutniej mi było, że książka się skończyła. Dlatego od razu sięgnęłam po trzecią księgę Kronik Podziemia - "Gregor i klątwa Stałocieplnych" :D. Jednak o niej opowiem już w następnej recenzji ;).


  Trochę ponarzekałam, jednak podsumowując, "Gregor i Przepowiednia Zagłady" jest świetną książką, wartą przeczytania. Każdy kto lubi fantastykę i powieści przygodowe znajdzie ogromną przyjemność w czytaniu obu pierwszych tomów Kronik Podziemia ( W dodatku trzeci tom jest rewelacyjny, więc naprawdę warto się skusić na tę serię ;) ).
  Na koniec tylko dodam, że dopisuję tę książkę jako kolejną przeczytaną w ramach wyzwania "Czytam fantastykę".

Ocena: 8/10

  Kto się skusi na wyprawę do Podziemia? ;)

Pozdrawiam,

Dagmara

Udostępnij ten post